از پایگاه داده برای نگهداری اطلاعات به صورت ساختارمند استفاده می شود. این ساختارمندی باعث می شود هرگاه به اطلاعات نیاز داشتیم بتوانیم با اعمال پرس و جو های صحیح اطلاعات مورد نیاز را بدست آوریم. محبوبترین نوع پایگاه داده برای وب اپلیکیشن ها، پایگاه داده های رابطه ای هستند که آنها را SQL نیز می نامند. اما در سالهای اخیر نوع جدیدی از پایگاه داده ها مطرح شده اند که پایگاه داده های سند-گرا و پایگاه داده های کلید محتوایی از این دست می باشند که آنها را NoSQL نیز می نامند.
گاهی لازم است برای آگاهی کاربر از عملیات انجام شده درون سایت به او اطلاعات را منتقل کنیم. این اطلاعات می تواند محتوایی نظیر یک پیام، هشدار یا خطا باشد. یک مثال عمومی از این اطلاعات می تواند زمانی باشد که کاربر قصد ورود به سایت را دارد اما نام کاربری یا رمز عبور را اشتباه وارد کرده است.
آخرین نسخه از توابع مسئولی که مورد بررسی قرار دادیم یک مشکل اساسی دارد. اگر شما نام خود را در فیلد مربوطه درون فرم وارد کرده، دکمه submit را بزنید و سپس صفحه ی خود را بارگذاری مجدد نمایید، یک پیام اخطار مبهم برای شما ارسال خواهد شد که از شما می خواهد قبل از اینکه دوباره فرم را ارسال کنید، تاییدیه برای آن ارسال نمایید.
تابع اصلی که وظیفه پاسخگویی به درخواست صفحه ی اصلی وب سایت را دارد را طوری ویرایش کردیم تا اولا قالب مناسب برای فرم را نمایش و همچنین بتواند اطلاعات فرم را دریافت و عملیات مناسب را روی آن ها انجام دهد.
فیلدهای درون یک فرم اشیایی هستند که زمانی که آنها را درون قالب ها فراخوانی می کنید می توانند نمایش گرافیکی به صورت تگ های HTML داشته باشند. تصور کنید که تابع که مسئول پاسخگویی به یک آدرس است یک شی از نوع فرمی که در آموزش قبلی ایجاد کردیم را به عنوان یک پارامتر به یک قالب ارسال می کند.
زمانی که با استفاده از اکستنشن Flask-WTF اقدام به ایجاد یک فرم می کنید در حقیقت این فرم یک کلاس است که از کلاس Form ارث بری می کند. این کلاس هر یک از فیلدهای فرم را از طریق یک شی درون کلاس معرفی می کند. این اشیا که فرم ها را معرفی می کنند می توانند اعتبارسنج هایی داشته باشند که معتبر بودن یا نبودن اطلاعات ارسال از سمت کاربر را بررسی می کنند. در حقیقیت این اعتبارسنج ها توابعی هستند که اطلاعات وارد شده از سوی کاربر را مورد بررسی قرار می دهند.
به طور پیش فرض اکستنشن Flask-WTF فرم های ساخته شده در یک وب اپلیکیشن فلاسکی را در مقابل حملات CSRF محافظت می کند. به طور خلاصه یک حمله CSRF زمانی رخ می دهد که یک وب سایت خرابکار درخواست هایی را به وب سایتی دیگر ارسال می کند که قربانی در آن ورود کرده است.
شی درخواستی که در آموزش های قبلی راجع به آنها صحبت کردیم حاوی تمامی اطلاعاتی است که از سوی کاربر ارسال می شود. با استفاده از request.form می توانیم به اطلاعات فرم هایی که از سوی کاربر به عنوان یک درخواست POST ارسال شده است، دسترسی داشته باشیم.
برای هرچه پویاتر شدن قالب های مورد استفاده در فلاسک علاوه بر اینکه نیاز به امکان استفاده از متغییرها داریم باید بتوانیم ساختارهای کنترلی نیز مورد استفاد قرار دهیم. بطور مثال اگر یک متغییر لیست به قالب ما پاس داده شود باید بتوانیم روی آن loop بزنیم و عناصر آنرا نمایش دهیم.
برای اینکه بتوانیم قالب هایی ایجاد کنیم که پویا باشند و با توجه به اطلاعاتی که به آنها ارسال می شود انعطاف پذیر ظاهر شوند باید بتوانیم در آنها از متغییرها استفاده کنیم. بدین منظور ما از {{ name }} داخل قالب استفاده می کنیم.