اندروید

#android #room

View.getContext(): Returns the context the view is currently running in. Usually the currently active Activity.
Activity.getApplicationContext(): Returns the context for the entire application (the process all the Activities are running inside of). Use this instead of the current Activity context if you need a context tied to the lifecycle of the entire application, not just the current Activity.
ContextWrapper.getBaseContext(): If you need access to a Context from within another context, you use a ContextWrapper. The Context referred to from inside that ContextWrapper is accessed via getBaseContext().

بخش اول RxAndroid

به بخش اول آموزش برنامه نویسی React برای اندروید خوش آمدید. اولین باری که خودم راجع به این موضوع کنجکاو شدم چند بار خیلی کور کورانه شروع به برنامه نوشتن این مدلی کردم و آموزش های مختلفی خوندم تا اینکه تونستم به دید خوبی نسبت به این موضوع برسم. برای همین تصمیم گرفتم شروع کنم راجع بهش نوشتن.

قبلا از اینکه شروع کنیم راجع به RxAndroid صحبت کردن لازمه دو تا مفهوم رو معرفی کنیم. همه چیز در این دو مفوم خلاصه می شود :‌

۱. Observables

۲. Observers

مشاهده شونده یا Observable به شی یا مفهومی در برنامه می گوییم که امکان تولید دیتا یا تغییر پیدا کردن دیتا دارد. مثلا یک آرایه از اعداد صحیح یا یک رشته. 

مشاهده گر یا Observer به شی مشاهده شونده گوش می دهد تا تغییری در آن ایجاد شود. به محض اینکه این تغییر ایجاد شد با فراخوانی متدها مناسب عملیات مورد نیاز را انجام می دهد.

بعد از ایجاد کردن یک مشاهده شونده و مشاهده گر برای اینکه مشاهده شونده بتواند دنباله ی تغییرات مشاهده شونده را دنبال کند باید از مفهومی به عنوان subscribe استفاده نماییم. 

به طور کلی دنباله ی تغییراتی که یک مشاهده گر روی مشاهده شونده انتظار آن را می کشد عبارت است از :‌

۱. ایجاد یک تغییر جدید

۲. به وجود آمدن یک خطا

۳. اتمام تغییرات

تمامی این فراخوانی ها توسط interface مشاهده گر موجود می باشد. نام این توابع به ترتیب onNext()، onError() و onCompleted() می باشد. 

حال با دانستن این موراد می توانیم به مثال های زیر رجوع کنیم :‌

Retrofit

Retroift چیست ؟‌

طبق گفته ی خود سایت Retroift یک کلاینت REST برای اندروید و جاوا است. 

با استفاده از این کتابخانه و نشانه گذاری های مربوط به آن (annotations) می توانیم درخواست های http به سمت سرور خود بفرستیم که ویژگی های مورد نظر ما را داشته باشد. از جمله ی این ویژگی ها می توانیم به قرار دادن پارامترهای مخصوص در URL، پارامترایزه کردن آدرس، قرار دادن اطلاعات در بدنه ی درخواست(body) و … اشاره کرد.

برای استفاده از این کتابخانه ابتدا باید آن را به عنوان یک dependency به پروژه ی خود اضافه کنیم. بدین منظور اگر از gradle استفاده می کنید باید آدرس زیر را به فایل depedency پروژ ی خود اضافه کنید‌:‌

 }dependencies 

    // Retrofit & OkHttp

    compile 'com.squareup.retrofit:retrofit:1.9.0'

    compile 'com.squareup.okhttp:okhttp:2.7.2'

{