زمانی که درخواستی از سوی یک کاربر به سمت وب سرور و در نهایت اپلیکیشن فلاسک می آید توقع داریم تا پاسخ صحیحی از طرف تابع مسئول آن درخواست به کاربر ارسال شود. بیشتر مواقع این پاسخ رشته ی می باشد که تگ های HTML را نیز شامل می شود.
بعضی مواقع برای اینکه بتوانیم وب اپلیکیشن بهتری داشته باشیم نیاز داریم تا قبل یا بعد از اینکه درخواست مربوط به یک آدرس مورد بررسی و پاسخگویی قرار بگیرد،عملیاتی را انجام دهیم. بطور مثال قبل از اینکه ما بخواهیم اطلاعاتی را به دست کاربر برسانیم نیاز داریم که این اطلاعات را از پایگاه داده خوانده و در اختیار داشته باشیم.
زمانی که یک اپلیکیشن فلاسک درخواستی را از سوی کاربر دریافت می کند باید تابعی را پیدا کند که مسئول پاسخگویی به آن آدرس می باشد. برای این منظور فلاسک به سراغ مجموعه اطلاعاتی به نام URL map می رود که شامل تناظرهای بین آدرس های مختلف با توابع مسئول آنها می باشد.
زمانی که فلاسک یک درخواست را از سوی کاربر دریافت می کند، باید برخی اطلاعات و اشیا را برای تابعی که مسئول پاسخگویی به آن درخواست است ارسال یا مهیا نماید. بطور مثال برای تابعی که مسئول پاسخگویی به یک درخواست می باشد باید اطلاعات درخواست HTTP ارسال شده به سرور را مهیا نماییم.
در آموزش های قبلی یاد گرفتیم که هر یک از قسمت های یک وب اپلیکیشن فلاسک چگونه کار می کند. حال می خواهیم تمامی این قسمت ها را کنار یکدیگر قرار داده و یک فایل کامل بسازیم.
شی app روی وب سرور فلاسک متدی به نام run دارد که راه اندازی وب سرور را مدیریت می کند.
زمانی که کاربر از طریق مرورگر درخواستی را به سمت وب سرور ارسال می کند، مسئولیت نحوه ی پاسخگویی به آن درخواست از طرف وب سرور بر عهده ی شی app ی که در مرحله ی قبل ساختیم، قرار داده می شود.
تمامی اپلیکیشن هایی که با استفاده از فریمورک فلاسک ساخته می شوند باید شی ای به نام application داشته باشند.
برای نصب بیشتر پکیج های پایتون ما از ابزاری به نام pip استفاده می کنیم. pip را ما به عنوان ابزاری برای مدیریت بسته ها می شناسیم.
بهترین راه برای نصب کردن flask روی سیستم خودتون استفاده از محیط مجازی پایتون هست. محیط مجازی پایتون یک کپی از مفسر پایتون روی یک دیرکتوری خاص (که شما اون رو تعیین می کنید) هست که شما با استفاده از اون می تونید پکیج های خودتون رو بدون صدمه زدن به مفسر اصلی پایتون روی سیستم خودتون نصب کنید.