برای استفاده از پایگاه داده ها باید بتوانیم اشیایی را مطابق مدل های ایجاد شده در مراحل قبل ایجاد کرده و آنها را به عنوان ردیف های مربوط به جداول مدل ها ذخیره کنیم.
برای ایجاد یک رابطه بین دو جدول باید از ردیف های دو جدول که قصد متصل کردنشان را داریم استفاده کنیم. اگر مثال سیستم مدیریت مشتری را در نظر بگیرید، یک رابطه بین دو جدول کاربر و نقش کاربر وجود دارد. این یک رابطه ی یک به چند از جدول نقش کاربر به جدول کاربر می باشد، زیرا یک نقش کاربر می تواند به چندین کاربر متعلق باشد. مثال زیر نحوه ی ایجاد یک ارتباط بین دو جدول را نمایش می دهد.
پایتون برای پشتیبانی از بیشتر موتورهای پایگاه داده ها پیکج های مناسبی دارد که این پایگاه داده شامل پایگاه داده های تجاری یا منبع باز می شود. بطور پیش فرض هیچ محدودیتی برای استفاده از یک پکیج خاص وجود ندارد و شما می توانید هر نوع پایگاه داده ای را که مناسب می دانید، استفاده کنید. از جمله ی این پایگاه داده ها می توان به MySQL, Postgres, SQLite, Redis, MongoDB, CouchDB اشاره کرد.
پایگاه داده های رابطه ای اطلاعات را به شکل ساختار یافته، فشرده و کارآمد ذخیره می کند و در نتیجه از پایداری بیشتری برخوردار خواهد بود. اما در پایگاه داده های NoSQL ما برخی از قیدهای خود را کنار گذاشته ایم (بطور مثال ذخیره چند باره اطلاعات) تا بتوانیم زمان پاسخگویی بهتری داشته باشیم.
بطور خلاصه برای اپلیکیشن های کوچک و متوسط هر دوی این پایگاه داده ها عملکردی کامل و تقریبا مساوی را خواهند داشت.
۲۴
آذر
تمامی پایگاه داده هایی که از مدل رابطه ای که در بخش های قبل راجع به آنها صحبت کردیم، پیروی نمی کنند در این دسته از پایگاه داده ها قرار می گیرند. یکی از راه های معمول برای ذخیره اطلاعات در این نوع از پایگاه داده ها استفاده از collection بجای جدول و استفاده از سند بجای یک رکورد می باشد.