تمامی پایگاه داده هایی که از مدل رابطه ای که در بخش های قبل راجع به آنها صحبت کردیم، پیروی نمی کنند در این دسته از پایگاه داده ها قرار می گیرند. یکی از راه های معمول برای ذخیره اطلاعات در این نوع از پایگاه داده ها استفاده از collection بجای جدول و استفاده از سند بجای یک رکورد می باشد.
از آنجایی که این پایگاه داده ها از نوع رابطه ای نیستند، عملیات join به سختی امکان پذیر خواهد بود و از این رو بیشتر آنها از این عملیات پشتیبانی نمی کنند. بطور مثال اگر همان پایگاه داده آموزش قبلی را در نظر بگیرید و بخواهیم لیست تمامی کاربران به همراه نقش آنها را بدست آوریم نیاز است تا عملیات join روی دو جدول مشتری و نقش انجام بپذیرد.
حال اگر این مثال را در پایگاه داده های NoSQL در نظر بگیرید بهتر است اطلاعات را همچون جدول زیر در نظر بگیرید.
مشکل این روش آن است که نقش هر کاربر را دو جا ذخیره کرده ایم و مثلا اگر بخواهیم نقش یک کاربر را تغییر دهیم عملیات بروزرسانی زمان بیشتری را از ما خواهد گرفت. اما در عوض مزیتی که برای ما ایجاد خواهد شد آن است که عملیات پرس و جو را برای ما زودتر انجام می دهد. (چون نیازی به عملیات join نخواهیم داشت)
