توصیفگرهای سطوح دسترسی مشخص می کنند که یک کلاس چگونه می تواند به متدها و فیلدهای یک کلاس دیگر دسترسی داشته باشد و از آنها استفاده کند.
توصیفگرهای سطوح دسترسی مشخص می کنند که یک کلاس چگونه می تواند به متدها و فیلدهای یک کلاس دیگر دسترسی داشته باشد و از آنها استفاده کند.
برای هرچه پویاتر شدن قالب های مورد استفاده در فلاسک علاوه بر اینکه نیاز به امکان استفاده از متغییرها داریم باید بتوانیم ساختارهای کنترلی نیز مورد استفاد قرار دهیم. بطور مثال اگر یک متغییر لیست به قالب ما پاس داده شود باید بتوانیم روی آن loop بزنیم و عناصر آنرا نمایش دهیم.